1. Do uzyskania wsparcia z Funduszu kwalifikują się działania zmierzające do osiągnięcia celu jakim jest wprowadzenie i usprawnienie organizacji i realizacji zintegrowanego zarządzania powrotem imigrantów przez państwa członkowskie, w szczególności zaś:
a) ustanowienie lub poprawa skutecznej, stabilnej i długotrwałej współpracy operacyjnej władz państw członkowskich z władzami konsularnymi i służbami imigracyjnymi państw trzecich w celu uzyskiwania dokumentów podróży wymaganych do powrotu obywateli państw trzecich oraz zapewnienia szybkich i skutecznych wydaleń;
b) propagowanie sposobów i środków dostarczania, możliwie najwcześniej, informacji na temat powrotów w ramach procedur azylowych i imigracyjnych oraz zachęcania poszczególnych obywateli państw trzecich do skorzystania z możliwości dobrowolnego powrotu;
c) ułatwianie dobrowolnego powrotu obywatelom państw trzecich, szczególnie poprzez programy wspomagania dobrowolnych powrotów imigrantów, w celu zapewnienia skuteczności takiego powrotu i nadania mu stałego charakteru;
d) opracowywanie metod współpracy pomiędzy różnymi poziomami władz krajowych, regionalnych, lokalnych, miejskich i innych władz publicznych umożliwiających urzędnikom szybkie uzyskiwanie informacji na temat doświadczeń i praktyk w zakresie powrotów z innych ośrodków, oraz, o ile to możliwe, łączenie zasobów;
e) upraszczanie i wykonywanie operacji przymusowego wydalania obywateli państw trzecich, którzy nie spełniają warunków zezwalających na wjazd i pobyt lub którzy przestali je spełniać, w celu wzmocnienia wiarygodności i integralności polityki imigracyjnej oraz ograniczenia okresu przetrzymywania osób oczekujących na wydalenie.
2. Do uzyskania wsparcia z Funduszu kwalifikują się działania zmierzające do osiągnięcia celu jakim jest wzmocnienia współpracy między państwami członkowskimi w ramach zintegrowanego zarządzania powrotami imigrantów i wprowadzaniem go w życie, w szczególności zaś:
a) współpraca przy gromadzeniu i dostarczaniu potencjalnym osobom powracającym informacji na temat kraju ich pochodzenia, kraju poprzedniego zamieszkania lub kraju tranzytowego;
b) współpraca przy rozwoju skutecznych, stabilnych i długotrwałych stosunków roboczych między władzami państw członkowskich a władzami konsularnymi i służbami imigracyjnymi państw trzecich w celu ułatwienia otrzymania pomocy konsularnej przy uzyskiwaniu dokumentów podróży wymaganych do powrotu obywateli państw trzecich oraz zapewnieniu szybkich i skutecznych wydaleń;
c) opracowywanie wspólnych, zintegrowanych planów powrotów imigrantów oraz ich wdrożenie, w tym wspólnych programów dobrowolnych powrotów imigrantów do konkretnych krajów lub regionów pochodzenia, krajów poprzedniego zamieszkania lub krajów tranzytowych;
d) analiza obecnej sytuacji i możliwości wzmocnienia współpracy administracyjnej wśród państw członkowskich w dziedzinie powrotów imigrantów oraz analiza roli, jaką powinny odegrać w tym kontekście, organizacje międzynarodowe i pozarządowe;
e) wymiana informacji oraz najlepszych praktyk, wsparcie i doradztwo w sprawach dotyczących powrotów grup wymagających szczególnego traktowania;
f) organizacja dla osób zajmujących się tą tematyką w praktyce seminariów poświęconych najlepszym praktykom, koncentrujących się na konkretnych państwach trzecich lub regionach;
g) wspólne środki umożliwiające przyjęcie osób powracających w ich krajach pochodzenia, krajach poprzedniego zamieszkania lub krajach tranzytowych;
h) wspólne opracowanie działań zapewniających trwały powrót imigrantów do kraju pochodzenia lub kraju poprzedniego zamieszkania.
3. Do uzyskania wsparcia z Funduszu kwalifikują się działania zmierzające do osiągnięcia celu jakim jest promowanie skutecznego i jednolitego stosowania wspólnych norm w kwestii powrotów imigrantów zgodnie z rozwojem polityki w tej dziedzinie, w szczególności zaś:
a) poprawa zdolności właściwych organów do jak najszybszego podejmowania odpowiedzialnych decyzji w sprawie powrotów imigrantów;
b) poprawa zdolności właściwych organów administracyjnych do szybkiego wdrożenia lub wykonania decyzji o wydaleniu z pełnym poszanowaniem godności ludzkiej i stosownych europejskich norm bezpieczeństwa związanych z takimi operacjami;
c) poprawa zdolności organów sądowych do przeprowadzania szybszej oceny odwołań od decyzji o wydaleniu;
d) organizacja seminariów i wspólnych szkoleń dla pracowników właściwych krajowych, regionalnych, lokalnych, miejskich i innych właściwych organów administracyjnych, organów ścigania i organów sądowych poświęconych prawnym i praktycznym aspektom operacji wydalania imigrantów;
e) poprawa zdolności właściwych organów administracyjnych do skutecznej realizacji wspólnych ustaleń dotyczących wzajemnego uznawania i wspólnych operacji wydalania imigrantów, w tym zaleceń, norm operacyjnych i najlepszych praktyk określonych przez Agencję w dziedzinie powrotów imigrantów.